به گزارش خبرگزاریهای داخلی ترکیه، تعدادی پناهجو که اکثرا از کشورهای پاکستان و افغانستان بوده اند و بطور قاچاق از طریق شهر مرزی وان سوار یک کامیون شده و به سمت استانبول در حرکت بوده تا زمان رسیدن به حومه استانبول اکثر آنها بر اثر خفگی جان خود را از دست دادند.
گفته میشود راننده کامیون در طول مسیر شهر وان تا استانبول که مسافتی 32 ساعته میباشد به آنها سرکشی نکرده است . اما هنگام رسیدن به حومه استانبول متوجه سر و صدای داخل کانتینر کامیون میشود، هنگامیکه به سراغ آنها میرود اکثر این پناهجویان جان خود را از دست داده و بقیه نیز در حال مرگ بوده اند. بعضی خبرها حاکی از آن است که راننده کامیون از بودن آنها در کانتینر ماشین خود بی خبر بوده است. براساس اخباری که از واحد فدراسیون ترکیه بدستمان رسیده راننده کامیون با دیدن این صحنه ماشین را رها میکند و پا به فرار میگزارد.
این نیز نمونه دیگری از بی ارزشی حقوق انسان در دنیای سرمایه داری است. نمونه دیگری از سرنوشت انسانهای بیشماری است که از جنگ و ناامنی اجتماعی و برای رسیدن به یک زندگی بهتر، مسیر مهاجرت را انتخاب می نمایند ودر نتیجه آن بسیاری آز آنها در نیمه راه جان خود را از دست میدهند و به جرم پا گذاشتن به مرز کشور دیگری قربانی مناسبات ظالمانه ای میشوند که پاسپورت را مبنای هویت انسانی قرار میدهد.
هفته ای نیست که از این نوع خبرها به گوشمان نرسد، یک روز، 13 تن در میان برف و سرما و در کوهستانهای ترکیه از سرما خشک میشوند و گرگ جنازه آنها را میخورد هفته بعد مرزبانان آبی یونان دهها پناهجوی سرگردان و خسته و گرسنه به سوی آن کشور را هدف قرار میدهند و آنها را بی رحمانه یکی پس از دیگری در آبهای آن کشور غرق و قربانی سیاستهای غیر انسانی اتحادیه اروپا میکنند و هفته بعد پلیس ترکیه 4 پناهجوی در حال دیپورت به عراق را به داخل آب میاندازد و خفه میکند. این فجایع هر هفته، هرماه و هرسال در ترکیه و کشورهای جنوب اروپا و بقیه نقاط دنیا به عناوین مختلف تکرار میشود.
هیچ دولتی و هیچ سازمان مللی خود را در قبال قتل و عام این همه پناهجو که در مرزهای ترکیه و عراق و یونان به وقوع می پیوندد مسئول نمی داند. این جنایت عوارض سیاستهای سختگیرانه همان سازمان مللی است که در ترکیه و عراق و همه جای دنیا به اصطلاح به عنوان میزبان پناهندگان شناخته میشود. سازمان ملل در امور پناهندگان سالهاست در پاکستان دفتر دارد و قرار است در آن کشور به حقوق پناهندگان فراری رسیدگی نماید، با این وجود پناهجویان پاکستانی سر از ترکیه درمیاورند و بدلیل ترس از بازگرداندن آنها مجبور به پنهان شدن در کانتینر کامیون میشوند و به طرز فجیعی جان شیرینشان را از دست می دهند.
از دولت ترکیه گرفته تا اتحادیه اروپا و باندها و قاچاقچیانی که دسترنج و دارایی پناهجویان را در جنوب اروپا به تاراج می برند و باعث مرگ و نابودی آنها میشوند، همه و همه شریک جرم مرگ جانگداز این پناهجویان هستند.
فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی از وقوع این فاجعه عمیقا متأسف است و خود را در غم خانواده و بستگان آنها
شریک دانسته و از همه سازمانهای دفاع از حقوق بشر میخواهد تا دولت ترکیه و اتحادیه اروپا و کمیساریایی عالی پناهندگان سازمان ملل را بدلیل نقض حقوق پناهندگان تحت فشار بگذارند.
گفته میشود راننده کامیون در طول مسیر شهر وان تا استانبول که مسافتی 32 ساعته میباشد به آنها سرکشی نکرده است . اما هنگام رسیدن به حومه استانبول متوجه سر و صدای داخل کانتینر کامیون میشود، هنگامیکه به سراغ آنها میرود اکثر این پناهجویان جان خود را از دست داده و بقیه نیز در حال مرگ بوده اند. بعضی خبرها حاکی از آن است که راننده کامیون از بودن آنها در کانتینر ماشین خود بی خبر بوده است. براساس اخباری که از واحد فدراسیون ترکیه بدستمان رسیده راننده کامیون با دیدن این صحنه ماشین را رها میکند و پا به فرار میگزارد.
این نیز نمونه دیگری از بی ارزشی حقوق انسان در دنیای سرمایه داری است. نمونه دیگری از سرنوشت انسانهای بیشماری است که از جنگ و ناامنی اجتماعی و برای رسیدن به یک زندگی بهتر، مسیر مهاجرت را انتخاب می نمایند ودر نتیجه آن بسیاری آز آنها در نیمه راه جان خود را از دست میدهند و به جرم پا گذاشتن به مرز کشور دیگری قربانی مناسبات ظالمانه ای میشوند که پاسپورت را مبنای هویت انسانی قرار میدهد.
هفته ای نیست که از این نوع خبرها به گوشمان نرسد، یک روز، 13 تن در میان برف و سرما و در کوهستانهای ترکیه از سرما خشک میشوند و گرگ جنازه آنها را میخورد هفته بعد مرزبانان آبی یونان دهها پناهجوی سرگردان و خسته و گرسنه به سوی آن کشور را هدف قرار میدهند و آنها را بی رحمانه یکی پس از دیگری در آبهای آن کشور غرق و قربانی سیاستهای غیر انسانی اتحادیه اروپا میکنند و هفته بعد پلیس ترکیه 4 پناهجوی در حال دیپورت به عراق را به داخل آب میاندازد و خفه میکند. این فجایع هر هفته، هرماه و هرسال در ترکیه و کشورهای جنوب اروپا و بقیه نقاط دنیا به عناوین مختلف تکرار میشود.
هیچ دولتی و هیچ سازمان مللی خود را در قبال قتل و عام این همه پناهجو که در مرزهای ترکیه و عراق و یونان به وقوع می پیوندد مسئول نمی داند. این جنایت عوارض سیاستهای سختگیرانه همان سازمان مللی است که در ترکیه و عراق و همه جای دنیا به اصطلاح به عنوان میزبان پناهندگان شناخته میشود. سازمان ملل در امور پناهندگان سالهاست در پاکستان دفتر دارد و قرار است در آن کشور به حقوق پناهندگان فراری رسیدگی نماید، با این وجود پناهجویان پاکستانی سر از ترکیه درمیاورند و بدلیل ترس از بازگرداندن آنها مجبور به پنهان شدن در کانتینر کامیون میشوند و به طرز فجیعی جان شیرینشان را از دست می دهند.
از دولت ترکیه گرفته تا اتحادیه اروپا و باندها و قاچاقچیانی که دسترنج و دارایی پناهجویان را در جنوب اروپا به تاراج می برند و باعث مرگ و نابودی آنها میشوند، همه و همه شریک جرم مرگ جانگداز این پناهجویان هستند.
فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی از وقوع این فاجعه عمیقا متأسف است و خود را در غم خانواده و بستگان آنها
شریک دانسته و از همه سازمانهای دفاع از حقوق بشر میخواهد تا دولت ترکیه و اتحادیه اروپا و کمیساریایی عالی پناهندگان سازمان ملل را بدلیل نقض حقوق پناهندگان تحت فشار بگذارند.
همبستگی، فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی
دوم اوت 2008
دوم اوت 2008
1 comment:
lotfn b emaile mn pasokh dahid.
keivani_keivan@yahoo.com
to
asadiabe@yahoo.se
aqaye moradi in adrese mail ro dadnd.
tnx
Post a Comment